Facebook. De 1 houdt er van, de ander gruwelt er van. Ik voel beide. Ik gruwel van de narcistische persoonlijkheden die laten zien hoe “mooi” ze het hebben, of de verkooppraatjes over producten die je zonder het aanpraten van het probleem niet eens nodig was of de bakken met informatie waar je niet eens aan toe komt om het allemaal te verwerken. Maar ik hou van het delen, van het mooie samenkomen van mensen, van het zien van een hoopvolle humaniteit.
Zo ben ik sinds kort lid van de Facebook groep: samenlezenisleuker. Een groep vol met boekenfanaten voor alle genres. Respect en gezelligheid is wat er belangrijk gevonden wordt en het uitwisselen van e-books mag er niet, uiteraard. Vorige week plaatste lid Cindy een bericht in de groep. Ze was haar boeken aan het opruimen en kwam de 3-delige Carrington Collectie tegen. Deze wilde ze graag verloten onder de leden van de groep, met als enige “maar” dat ze dan de verzendkosten wel vergoed wilde hebben. Ik deed mee met de loting en wachtte af.
De dag er na kwam ik erachter dat ik de winnaar was. Jeeejjjjj! Of ik haar even een privebericht wilde doen? Tuurlijk doe ik dat! Toch ietwat huiverig maakte ik vervolgens de vergoeding voor de verzendkosten naar haar over, want je weet immers maar nooit. Echter bleek mijn lichtelijke vorm van wantrouwen onterecht want mijn pakket stond al klaar liet Cindy me weten met een foto. Toen zij de volgende dag het geld op haar rekening had staan meldde ze me dat direct en ook dat ze het die avond nog op zou sturen. Vandaag was dan de dag dat ik het pakket in ontvangst mocht nemen. Lieve en betrouwbare Cindy had er zelfs nog een briefje bij gedaan: “ Heel veel leesplezier gewenst!” stond erop.
Leesplezier zal de collectie mij zeker gaan geven.
En als het een beetje mee zit ook nog een mooie recensie, van de boeken apart, of alle drie samen als collectie. Hou hiervoor mijn blog in de gaten…
Comments