Laat ik mezelf eens een beetje beschrijven. Ik ben, zoals ze dat noemen, hooggevoelig en hoogsensitief. Meng dit met een sterke wil en poging tot een power persoonlijkheid (want ja, dat kan), en dan bestaat er een kans dat er een soms ietwat ongeleid projectiel in een hoekje een boek probeert te lezen, in haar gedachten de wereld probeert te redden, terwijl ze aan het jongleren is of een handstand uitprobeert en ondertussen moet huilen om Bambi.
Precies, niet handig. Nu ben ik op zich best in vrede met mezelf hoor, maar ik zie wel wat men dan zo aardig beschrijft als ‘verbeterpunten’. Eigenlijk bedoelen ze hiermee de sh*t die men liever niet bij je ziet en die je moet veranderen wil je ‘geaccepteerd’ worden. Een tip in deze: blijf alsjeblieft bij jezelf, authentiek als je bent.
Het wordt alleen anders wanneer je jezelf soms in de weg zit. Om die reden, en om vele andere zoals brede interesse, ben ik al enige tijd geïnteresseerd in de wijze van de Stoïcijnen. Voor mijn gevoel ligt dat namelijk haaks op wie ik ben waardoor ik het gevoel heb dat ik juist daarvan kan leren.
Na een recensie gelezen te hebben van een zeer gewaardeerde collega recensent, Marjan van Druenen, besloot ik het ‘Handboek voor de moderne Stoïcijn’ van Massimo Pigliucci en Gregory Lopez een kans te geven. En wat blijkt? Dit boek heeft een heus plan met mij en al haar lezers!
De opzet van dit boek is namelijk om elke zondag, of welke andere dag van de week dan ook, een hoofdstuk te lezen om deze in de week die volgt in de praktijk te brengen. En aangezien dit boek zoals de cover al verklapt, 52 oefeningen voor een evenwichtig leven bevat, zal dit proces ook 52 weken duren. En laat dat nu precies een challenge zijn dat wel bij mij past!
Dus ik ga vanaf nu elke zondag een “weekles” uit het handboek lezen. Wie doet er met mij mee?
Mochten jullie het boek nog niet hebben, aanschaffen kan bij je lokale boekhandel of HIER online.